4 Ağustos 2012 Cumartesi

melankoli budur.

hayal kurdum.gerçekleşmedi.ağladım.günlerce.üzüldüm.hıçkırıklarımın duyulmasını engellemeye çalıştım.çoğu zaman aynanın karşısına geçip şişen göz kapaklarımı inceledimkötü anılarımı aklıma getirdim.pencereden hergün doğan ve fark etmediğim güneşe baktım.sevincim kursağımda kaldı.bulutları inceledim.

korktum.zayıftım.aptaldım.klişeydi.yaşadım.bitti dedim.tekrar başladı.sevinmedim.kızgındım.saftım.gereksiz hissetim.insanların yüzleri itici geldi.insanlar mutluydu.fark etmediler.anlamadılar.anlamak istemediler.bencildiler.kibirlilerdi.beni umursamadılar.bana acıdılar.zavallıydım.sessizdim.sakin değildim.huzursumdum.çaresizdim.mahçuptum.karmaşıktım.amaçsızdım.bilmiyordum.cahildim.dersalmadım yaşadıklarımdan.sadisttim.agnoistim .paronayak hissediyorum.kimseyi sevmiyorum.kimse beni sevmiyor .beni sevsinler.acizim.aslında sadece kendimim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder