bay mutluluk-rengarenk

insanlar ona farklı bir canlı türü gibi bakıyordu.yıllar geçmiş ve bu bakışlara alışmıştı.kaldırımda tek başına yürüyemiyordu  içinden dünyanın ona göre bir gün özel kaldırımlar yapılması gerektiğini düşündü insanlar bay mutluluk  geliyor diye bağırmak istedi.ama insanların yaptıgı tek şey  yolda birkaç saniye onu süzüp acıma dıuygusu ile bakmasıydı.

o bay mutluluktu.elinde bitmeyen balonlarla çocuklara  mtlu etmekle görevlendirilmişti.aklaşık 130 kilo civarında görünümü vardı.her renk tonundan balonları vardı.yüzünün asık gördüğü her çocuğa elindeki balonlardan birini şişiriyor ve tek nefesinde kocaman bir balon oluyordu.ve balonu verdiği her çocuk mutlu oluyordu.parka doğru yaklaşırken sokağın kenarında yeni bir bina önünde ağlamakta olan küçük bir çocuk gördü.parka doğru ilerlerken adımlarını değiştirip çocuğa doğru yöneldi.yaklaştı çocuğun gözlerine baktı ve onun için limoni renkte bir balon aldı nefesini tuttu vebıraktı balon tek bir nefesinde kocaman şişti çocuğa balonu verdi.çocuk çok şaşırmıştı ağlıyrdu ve artık birbalonu vardı gözyaşlarını kazağına sildi ve bay mutluluğa sarıldı.onu kolları ile kavramaya çalıştı.bay mutluluk daha çok şaşırmıştı geneldeçocuklar elindeki balonu alır ve yukarı doğru tutar hatta uçmasını isterdi.çocuğun sıcak kalbini hissedebiliyordu balonu değil sevgiyi görmüştü çocuk.

sarılma bittikten sonraçocuk gözler sulanmış ve bu sefer mutluluktan ağlıyormuşçasına bay mutluluğa bakıp “-bir tane daha  veriri misin?”

dedi.

bay mutlulukşaşırmıştı.normalde çocuklar yabancı birinin verdiği bir tane balon ile mutlu oluyordu ve bir balon bu çocuğu mutlu etmeye yetmemişti.

elini cebine koydu ve bir renk daha seçti ona kıpkırmızı renkte bir balon şişirdi.eline verdi.çocuk bu sefer mutlu olmuştu.annesi geldi çocuk elinde iki balonla uzaklaştı 

ama o gün her şeyin değiştiği bir gün oldu. bay mutluluk bunu anlayamazdı.anlayamadı.

tekrar  parka doğru  yol aldı.o gün farklı bir şey vardı.

o gün çok fazla çocuk mutsuzdu.hatta gözleri ıslanmaya başlamış ve bay mutluluğu arayan gözleri fark etti. bu çocuklar neden bu kadar mutsuzdu?

elinde cebinde va çantasında binlerce balon vardı ve bu balonlar burdaki tüm çocukları mutlu edebilir diye düşündü.yaklaştı ve yanına birkaç çocuğun geldiğini fark etti.bugün ona her şey arklı geliyordu  yanına 6 yalarında 2 çocuk geldi. diğer çocuklar bay mutluluk ve çocukları izliyorlardı.

çocuklar bay mutluluğun yanına gelip

üzgün gözlerle ona doğru baktı.daha ağızlarından kelimeler çıkmadan önce bay mutluluk anlamıştı ve cebinden gök mavisi -armut rengi iki balonu şişirmeye başladı.çocukların ellerine verdi. ve çocukların  halen mutlu olmadığını gördü.buna çok şaşırmıştı.çocuklarda hiçbir değişiklik yoktu

onlara neden böyle olduklarını sormadan uzun saçlı çocuk bay mutluluğa - geçen gün emreye iki tane balon verdiğini ve onlara bir tane balon verdiğini söyledi.sonuna bir tane daha isediğini söyledi.

bay mutluluk sinirlenmeye başlamıştıama bir çocuğun sözlerine oldugundan çok tepki vermemeliydi.cebinden bir balon daha çıkarttıbalon laciert rengteydi.şişirdi ve çocuk mutlu olmaya başladı.derken yanına gelen çocukta bir tane daha istedi onun içinde yeni bir balon şişirdi.etrafı kalabalıklaşmaya başladı çocuklar bay mutluluğa doğru geliyordu.bay mutluluk bir tane daha şişirmişken bir ses geldi. bir çocuk küçük kardeşininde iki balonu oldugunu ve onun abisioldugunu söyledi.daha fazla balonum olmalı dedi.bay mutluluk çocuga kızamadı belki de haklı dedi.ve başına toplanan çocuk çemberi içinde cebinde bitmeyen balonları doldurmaya başladı.artık sadece koyu renklerde balonar şişiriyordu ve ne kadar şişirse şişirsin bir kişi mutlu oluyor diğerleri üzülüyordu üzülen çocukları mutlu etmeye çalıştkça daha fazla kişi üzülüyordu.

çocuklar gitmeye başladıkta yeniler geliyordu.bay mutluluktan daha fazla daha fazla balon istiyorlardı.bay mutluluk nefes nefese kalmıştı her saniye balonları şişiriyor haldeydi yorulmuştu.

akşam olmuş çocukların uyuma vakti gelmiş bay mutluluğun çeresinden çember azalmaya başlamıştı sonunda tüm çocuklar üzgün bir halde evlerine gitti.bay mutluluk sorunun nerde ldugunu bulamamıştı.bay mutluluk dinlenmeye çekildi.

ikinci gün aynı şey oldu derken üçüncügün de aynı…..

artık dayanamadı bay mutluluk 55 kiloya düşmüş bir halde elinde siyah renkte balonlar kalmıştı.oturdu ve her şeyin faladan bir balon ile başladıgının farkına vardı artık kimse birbiri ile eşit olmak istemiyordu hiçbir çocuk bir balonla yetinmemeye başladı bazı çocuklar kendilerini üstün gördü bazıları özel bazıları sadece istedi..

bunun sonu yok diye düşündü.

elinde kalan balonları şişirmeye başladı bir iple bağladı ve yaklaşık 30 balonu bu şekilde şişirdi ipi boğazına bağladı ve balonlarla uçmayı denedi.yükselmeye başladı insanlara baktı o kadar küçüktü ve o kadar büyük şeyler istiyor ve doymuyorlardı ki.. hepsine kızdı

bay mutluluk yükseldi yükseldi boğazındaki ipin onun nefes almasını engelleyemeyeceğinin farkına varınca   nefesini tuttu  balonları tek nefeste şişiren bay mutluluk kendini şişirmek için kendisi için harcadı nefesini.sonunda bay mutluluk patladı.

gökyüzünde gökkuşağı belirdi.bazı insanlar fark edemedi bile bazıları yağmur yağmadıgı halde çıkan bu gökkuşağına şaşırdı.

ama herkes devam etti hayatına bay mutluluk çoktan ölmüş çoğu insan uzun zamandır mutsuzdu.ve bu artık bay mutluluğun suçu değildi.