4 Ağustos 2012 Cumartesi

By (busra yalvac)

biz ,bize karşı yalan söyleyen herkesi seven insanlardık.ne zaman bize biri doğru söylese o kişiden hep nefret ettik.
yinede gelmiş doğruluktan bahsediyoruz.garip bir ironi bu bir çeşit içimizde yaşanan çatışmanın sonucu.acı verici küçük düşürücü bir durum bu aslında.

en çok kendimize yalan söylerken içimiz acıyordu.hayat böyleydi diyoruz ama öyle değil.biz zayıftık.

en kötüsü yalan söyledğini itiraf etmek .biz kendimize bile yalan söyledikten sonra diğer insanlara neden güveniyorduk ki?endişe verici bir durum.çağreler arıyor beynimiz.kurtulmak istiyoruz bu  küçük düşürücü durumdan.ama sabredemiyoruz .alışıyoruz artık.

biz nelere alışmamıştık ki?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder